ไม่แปลกหรอก...
ใครๆ ต่างก็ต้องมีช่วงเวลาอันแสนบอบช้ำเอาไว้สำหรับ
“การทำใจ” กันทั้งนั้น
เพียงแต่ในขณะที่ “เวลา” เดินผ่าน
น้ำตาที่ค่อยๆ แห้งเหือด...และหัวใจที่ค่อยๆ เข้มแข็งขึ้นอย่างช้าๆ
การกลับมาของรอยยิ้มที่อาจจะไม่สดชื่นแจ่มใสได้เหมือนวัน เก่า
มักจะ มีอะไรบางอย่างสูญหายไปพร้อมๆ กับความสูญเสียเสมอ โดยเฉพาะ “ความหวัง” และ “ความเชื่อมั่น” ในคำว่า “รัก” ในขณะที่โลกพาความ รักหมุนรอบตัวเรา จะไม่มีอะไรช่วย เยียวยารักษาหัวใจให้ดีขึ้นได้เลย หากเราโยนหัวใจตัว เองให้หายไปพร้อมกับความรักครั้งเก่า อย่าง ไรก็แล้วแต่...เราไม่เคยหนี “ความรัก” ได้พ้น
ไม่ว่าลึกๆ ในใจจะเจ็บปวดมากแค่ไหนก็ตาม เรา ต้องเริ่มต้นใหม่ มีความรักครั้งใหม่ และดำเนินชีวิตต่อไปอย่าง คนที่ไม่จมปลัก
แม้จะ แอบคิดถึงรักครั้งเก่าและเกิดคำถามกับใจว่า
เป็นเพราะ “ความรัก” ไม่ใช่หรือ...ที่เราไม่อยากสูญเสีย
เพราะ “คุณค่า” ของ “ความผูกพัน” ที่มันเคยมีอยู่ไม่ใช่หรือ...ที่ทำให้ยากจะตัดใจและเพราะ “ความทรงจำ” ที่มีอยู่เต็มในห้องหัวใจดวงนี้ไม่ใช่หรือ...ที่เราอยากจะ รักษามันเอาไว้ สุด ท้ายแล้ว...เราก็ต้องกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง ความ จริงที่จะย้ำเตือนให้รารู้ว่า เมื่อ “ความรัก” หายไป แต่ “หัวใจ” ยังคงอยู่ ชีวิต ที่เหลือทั้งชีวิตยังสามารถ “มีรักครั้งใหม่ได้” “เลือก”
“ตามหา” และ “ปฏิบัติ” ต่อความรักครั้งใหม่ได้อย่างถูกทิศทาง | 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น